Καλή όραση σημαίνει ασφαλέστερη οδήγηση
Στη χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια γίνεται ιδιαίτερα συχνά λόγος για την ασφαλή οδήγηση. Δυστυχώς, η αφορμή για να ανοίξει η συζήτηση για την ελλιπή οδηγική παιδεία είναι συνήθως κάποιο τροχαίο δυστύχημα.
Γράφει η Λίνα Θεολογίτου, Δημοσιογράφος
Κάθε φορά που θρηνούμε κάποιον συνάνθρωπό μας από τροχαίο, παρατηρούμε να βγαίνουν οι ειδικοί και να επισημαίνουν την κακή οδηγική μας συμπεριφορά και το πόσο αυτή ευθύνεται για το συντριπτικό ποσοστό των τροχαίων ατυχημάτων. Ως συνήθως όμως, το πολύ σοβαρό αυτό θέμα ξεχνιέται γρήγορα κι όλοι επιστρέφουν στις ζωές τους και στις κακές τους συνήθειες οι οποίες πολύ σύντομα θα κοστίσουν και πάλι ανθρώπινες ζωές.
Οι συνηθέστερες αιτίες για τα τροχαία ατυχήματα είναι γνωστές σε όλους μας. Παραβίαση ορίου ταχύτητας, μέθη, χρήση κινητού τηλεφώνου, παραβίαση φωτεινού σηματοδότη, απόσπαση προσοχής οδηγού, αντικανονικό προσπέρασμα κτλ. Ένας ακόμα πολύ σημαντικός παράγοντας που σπάνια όμως εξετάζεται ως αίτιο, είναι η όραση του οδηγού. Είναι εύλογο πως το μεγαλύτερο ποσοστό όσων αντιλαμβανόμαστε κατά την οδήγηση προέρχεται από τα μάτια μας. Σύμφωνα με τη FIA (Παγκόσμια Ομοσπονδία Αυτοκινήτου) η κακή όραση αναγνωρίζεται ως ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες στην πρόκληση τροχαίων συμβάντων.
«Μόλις ένας στους 5 οδηγούς δεν έχει κάποιο πρόβλημα στην όρασή του» αναφέρει χαρακτηριστικά και γι’ αυτό έχει προσθέσει τον κανόνα «Ελέγξτε την όρασή σας» στη λίστα των Xρυσών Kανόνων της.
Τα κριτήρια όρασης για ερασιτεχνικές κατηγορίες διπλώματος στην Ελλάδα είναι τα εξής: Αντίληψη χρωμάτων, οπτική οξύτητα, οπτικά πεδία, διόφθαλμη όραση, μονοφθαλμία, αφακία, διαθλαστική επέμβαση, λοιπές οφθαλμολογικές παθήσεις. Παρότι βλέπουμε λοιπόν πως οι εξετάσεις όρασης που ορίζει ο νόμος για την απόκτηση διπλώματος είναι εξονυχιστικές, όλοι γνωρίζουμε πως μέχρι και πριν λίγα χρόνια τουλάχιστον, η εξέταση των υποψήφιων οδηγών δεν ήταν πάντα η τυπική όπως και το ότι δίνονταν διπλώματα χωρίς να ακολουθείτο πάντα η νόμιμη διαδικασία. Αν σε αυτούς τους οδηγούς προστεθούν κι αυτοί οι οποίοι παρόλο που έχουν διαγνωσθεί με κάποιο πρόβλημα όρασης επιμένουν να μη φορούν γυαλιά ή φακούς επαφής κατά την οδήγηση, αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλο είναι το ποσοστό των συμπολιτών μας που οδηγούν χωρίς να βλέπουν σωστά.
“Ου γαρ έρχεται μόνον” ως γνωστόν κι έτσι, ακόμα κι όταν δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα όρασης τη στιγμή που εξεταζόμαστε κι αποκτούμε το δίπλωμα οδήγησης, αυτό δεν σημαίνει ότι η όρασή μας θα είναι το ίδιο καλή για πάντα. Γι’ αυτόν το λόγο το Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας «Πάνος Μυλωνάς» προειδοποιεί:
Η όρασή μας μειώνεται με την ηλικία. Τα συχνότερα προβλήματα σχετίζονται με την αυξημένη ευαισθησία σε έντονο φωτισμό, με τη μείωση της ικανότητας εστίασης, της αντίληψης του βάθους και της περιφερειακής όρασης. Επίσης κάνουν την εμφάνισή τους παθήσεις όπως η μυωπία, η πρεσβυωπία, ο καταρράκτης και το γλαύκωμα. Γι’ αυτό:
- Χρησιμοποιούμε πάντα τα γυαλιά μας, όπως επίσης και αντίστοιχα γυαλιά ηλίου όταν υπάρχει έντονο φως.
- Χρησιμοποιούμε ελαφρύ και λεπτό σκελετό γυαλιών, ώστε να μην μας κουράζει και να μη μειώνει την περιφερειακή ορατότητα.
- Επισκεπτόμαστε συχνά τον οφθαλμίατρό μας.
- Αποφεύγουμε να οδηγούμε ή να κινούμαστε ως πεζοί τη νύχτα ή όταν είμαστε κουρασμένοι.
- Διατηρούμε καθαρές τις γυάλινες επιφάνειες, όπως επίσης και σωστά ρυθμισμένα τα φώτα του αυτοκινήτου μας.
- Αυξάνουμε τις κινήσεις του κεφαλιού και του σώματος, ώστε να αντισταθμίσουμε το έλλειμμα στο εύρος του οπτικού μας πεδίου.
Είναι σαφές πως η οδική ασφάλεια ξεκινά από την καλή όραση η οποία είναι και η πιο σημαντική από τις αισθήσεις μας, τουλάχιστον κατά την οδήγηση. Είναι πρωταρχικής σημασίας λοιπόν να φροντίζουμε την υγεία των ματιών μας. Δεν αμελούμε να επισκεπτόμαστε τον οφθαλμίατρό μας μια φορά το χρόνο, να χρησιμοποιούμε πάντα τα οπτικά βοηθήματα που μας συστήνει, να ανανεώνουμε όποτε χρειάζεται τα κρύσταλλά των γυαλιών μας και να αποφεύγουμε την οδήγηση όταν νιώθουμε τα μάτια μας κουρασμένα.
Ο άνθρωπος έχει συχνά την τάση να υπερεκτιμά τις δυνατότητές του, να θεωρεί τον εαυτό του άτρωτο και να πιστεύει πως όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα συμβαίνουν μόνο στους άλλους. Η ζωή μας όμως στο δρόμο είναι εύθραυστη και το απρόοπτο παραμονεύει σε κάθε γωνιά. Ας προσπαθήσουμε λοιπόν, όσο περνάει από το χέρι μας, το «ανθρώπινο λάθος» που συχνά κοστίζει ζωές να μην είναι δικό μας.
